Η έκθεση LUPIMARIS είναι αφιερωμένη στην ιστορία και τα πρόσωπα των Ελλήνων ψαράδων, αλλά και στα παραδοσιακά ψαροκάικα. Είναι πια οι τελευταίοι του είδους, εκπρόσωποι ενός υπό εξαφάνιση τρόπου ζωής. Παρόλα αυτά, το μόνο που πραγματικά θέλουν είναι να διατηρήσουν τις βάρκες τους, κόντρα στις αντίξοες συνθήκες που αντιμετωπίζουν.
Η μακρά ιστορία και παράδοση των ψαράδων είναι αναμενόμενη για μια χώρα που η ακτογραμμή της ξεπερνά τα 1600 μίλια. Η αλιεία αποτελεί τη δεύτερη σε θέση εξαγωγική δύναμη της χώρας, μετά τα φρούτα και τους ξηρούς καρπούς και πριν το ελαιόλαδο. Σύμφωνα με την Eurostat, η αγροτική παραγωγή, συμπεριλαμβανομένης και της αλιείας, αποτελεί το 3,5% του Α.Ε.Π της χώρας και απασχολεί το 13% της εργατικής δύναμης. Εξαιτίας των αντίξοων οικονομικών συνθηκών που αντιμετωπίζει η χώρα τα τελευταία χρόνια, η ζήτηση για ψάρια έχει μειωθεί. Αν και ο ελληνικός αλιευτικός στόλος υπήρξε μέχρι πρόσφατα από τους πιο ισχυρούς στην Ευρώπη, παρά το γεγονός ότι τα σκάφη ήταν μικρά και ανήκαν σε οικογένειες, ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα 63 εκ. έχει βγάλει από τη θάλασσα 988 ψαροκάικα από το 2007.
Παρά την αίσθηση της «απώλειας» που βιώνουν οι ψαράδες της Πάρου, ο τρόπος που αντικρίζουν τον κόσμο και τη ζωή είναι μοναδικός. Όσο έχουν τη θάλασσα και τις βάρκες τους, είναι ευτυχισμένοι. Ο Christian Stemper ξεκίνησε να αποθανατίζει με το φακό του τους ψαράδες το 2010, προσπαθώντας να καταγράψει την περήφανη ζωή τους. Τον Σεπτέμβριο του 2014 έστησε το συνεργείο του στο νησί και αποτύπωσε στις φωτογραφίες του την εργασία των ψαράδων και ναυπηγών του νησιού, αυτών των περήφανων Θαλασσόλυκων μαζί με τα σκαριά τους.