ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ ΤΗ MINΩΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ
Οι αρχαιολόγοι διερευνούν το πώς οι αρχαίοι πληθυσμοί έζησαν και εργάστηκαν κατά τη διάρκεια της Μέσης και Ύστερης Μινωικής περιόδου (περίπου 1900-1100 π.Χ.) μελτώντας την καθημερινή δραστηριότητα του μαγειρέματος. Ο στόχος αυτός επιτυγχάνεται με το συνδυασμό της γνώσης που έχει αποκτηθεί από την αρχαιολογία, την ανθρωπολογία, τη βιολογία, την κατασκευή των αγγείων, και το μαγείρεμα. Για παράδειγμα, τα αρχαιολογικά και περιβαλλοντικά δεδομένα βοηθούν στον προσδιορισμό των τύπων των τροφίμων που μαγειρεύνονταν σε αρχαία αγγεία, καθώς και στη διερεύνηση των αρχαίων εργαλείων μαγειρικής. Πρακτικές δεξιότητες, όπως η κατασκευή πήλινων αγγείων και το μαγείρεμα σε αυτά μας επιτρέπουν να ελέγξουμε τις αρχαιολογικές υποθέσεις για το πώς οι αρχαίοι είχαν οργανώσει την κουζίνα τους.
Πειραματική Αρχαιολογία:
Μια πρώτη προσέγγιση στο χώρο και τις τεχνικές της κουζίνας
Οι Μινωίτες μαγείρευαν το φαγητό τους σε ανοικτές φωτιές σε εσωτερικούς όσο και σε εξωτερικούς χώρους. Πολλές αρχαίες κουζίνες δεν διέθεταν μόνιμες λίθινες ή πλίνθινες κατασκευές αλλά λίθινες κυκλικές εστίες που μπορούσαν να τροποποιηθούν ή να μετακινηθούν από το ένα μέρος στο άλλο. Ήταν επίσης συνηθισμένο η προετοιμασία του φαγητού να γίνεται σε κοινόχρηστους χώρους όπου τελούνταν και άλλες δραστηριότητες όπως η υφαντική.
Χρησιμοποιούσαν τριποδικά μαγειρικά αγγεία, κλειστά πιθοειδή αγγεία, μαγειρικούς δίσκους με ευρύ στόμιο, και μικρές ψησταριές. Οι αρχαιολόγοι έχουν εξακριβώσει ότι αυτά τα κινητά σκεύη χρησιμοποιήθηκαν για μαγείρεμα με βάση το πλαίσιο εύρεσής τους, τα υπολείμματα τροφής μέσα ή σε κοντινή απόσταση, καθώς και από τα μαύρα σημάδια που άφησαν πάνω στα αγγεία τα καμμένα τρόφιμα και η φωτιά της εστίας.
Η ποικιλομορφία των μαγειρικών σκευών δείχνει ότι οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν περισσότερες από μία τεχνικές για την προετοιμασία του φαγητού. Για παράδειγμα, το κλειστό σχήμα του σώματος του τριποδικού και του πιθοειδούς αγγείου επέτρεπε σε υδαρή φαγητά όπως οι σούπες ή σε πιο πυκνόρευστα μαγειρευτά να σιγοβράσουν για ώρα πάνω στην εστία. Το πιο ανοιχτό σχήμα των μαγειρικών δίσκων και οι ψησταριές ήταν κατάλληλα για να σοταριστούν ή να ψηθούν το κρέας και τα θαλασσινά καθώς και για να ψηθεί επίπεδο ψωμί και πίτες.
Στην προετοιμασία του φαγητού χρησιμοποιούνταν επίσης λιθινοι μύλοι και χάλκινα μαχαίρια. Στους μύλους αλέθονταν δημητριακά και όσπρια για να παραχθεί αλεύρι καθώς και μπαχαρικά για να νοστιμίσει το φαγητό. Η λεπίδα των χάλκινων μαχαιριών ήταν αρκετά κοφτερή για να διαχωριστεί το κρέας από το κόκκαλο και να γίνει περαιτέρω τεμαχισμός. Χάλκινα μαχαίρια χρησιμοποιούνταν επίσης για τη συλλογή οστρακοειδών από τα παράλια και για την προετοιμασία γευμάτων με θαλασσινά.